Nicolien, een 37-jarige marketingmanager uit Den Bosch, keek al weken uit naar haar vakantie. Alles was tot in de details geregeld: een zonnige bestemming, haar werk netjes overgedragen en zelfs haar mailbox opgeschoond. Maar vlak voordat ze zou vertrekken, kreeg ze een e-mail van haar baas die alles op zijn kop zette. “Hij vroeg me of ik tijdens mijn vakantie kon inbellen voor een belangrijke vergadering,” vertelt Nicolien. “Ik was volledig overdonderd.”
Dit was niet de eerste keer dat Nicolien het gevoel kreeg dat haar baas verwachtte dat ze ook tijdens haar vakantie beschikbaar zou moeten zijn. “Hij lijkt niet te snappen dat vakanties zijn om echt even los te komen van het werk,” zucht ze. Haar baan in marketing is al stressvol genoeg. “Ik werk vaak lange dagen en ben vrijwel altijd bereikbaar. Vakantie is dé kans om weer op te laden. Maar als ik dan toch moet werken, wat betekent vakantie dan nog voor mij?”
Hoewel ze het liefst meteen ‘nee’ zou zeggen, voelde Nicolien een enorme druk om mee te gaan in het verzoek. “Je wilt niet dat het lijkt alsof je je werk niet serieus neemt,” legt ze uit. “Het is alsof je altijd moet verantwoorden waarom je vakantie neemt, terwijl iedereen recht heeft op ongestoord vrij nemen.”
Aarzelend probeerde ze te reageren. “Ik zei dat ik het moeilijk vond om werk en vakantie te combineren, maar dat ik het zou overwegen als het echt noodzakelijk was.” Tot haar ergernis kreeg ze meteen een antwoord terug dat haar aanwezigheid ‘essentieel’ was. “Het was niet langer een vraag, maar een vereiste.”
Dit zorgde voor veel stress tijdens haar vakantie. “Ik kan me nauwelijks ontspannen als ik weet dat er een werkvergadering gepland staat tijdens mijn vakantie,” zegt ze. Ook voelt ze zich schuldig naar haar gezin toe. “Mijn partner was boos. Hij zei dat ik duidelijk mijn grenzen moet aangeven. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.”
De Voortdurende Vraag: Grenzen Stellen
Nicolien vraagt zich af of haar baas in de toekomst altijd zal verlangen dat ze beschikbaar is tijdens haar vakantie. “Waar ligt de grens als ik nu toegeef?”
Ze benadrukt dat vakanties geen luxe zijn, maar een noodzaak. “Zonder voldoende rustperiodes raak ik sneller uitgeblust,” zegt ze. “Het is ongezond om altijd maar aan te staan. Maar dat snapt niet iedereen.”
De discussie over werkcultuur en burn-outs wordt steeds belangrijker. “Er wordt veel gepraat over een goede werk-privébalans, maar zolang er verwacht wordt dat je altijd klaarstaat, verandert er niets.”
In Nederland heeft Nicolien inmiddels uitgezocht dat ze wettelijk recht heeft op ongestoorde vakantie. “Werkgevers mogen je niet dwingen om te werken tijdens verlof, behalve in noodgevallen. Maar wat is precies dringend? Voor mij is een vergadering niet zo essentieel.”
Ze overweegt om haar vakbond of HR om advies te vragen, maar twijfelt nog. “Je wilt niet bekendstaan als een ‘moeilijke werknemer’, vooral nu werk niet altijd gegarandeerd is.”
Nicolien denkt ook na over andere opties. “Misschien had ik meteen moeten zeggen dat ik niet beschikbaar ben, punt uit,” overweegt ze. “Maar de angst voor gevolgen houdt me tegen. Mijn baan is belangrijk voor me.”
Ze overweegt een gesprek met haar baas om duidelijker afspraken te maken over vakantietijd. “Misschien weet hij gewoon niet beter en heeft hij nooit het onderscheid tussen werk en vrije tijd gevoeld. Als ik er niets over zeg, verandert er niets.”
Nicolien hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan een breder gesprek over werk en vakanties. “Ik ben vast niet de enige met dit probleem. Werkgevers moeten beseffen dat medewerkers pas echt productief zijn als ze genoeg rust hebben. Vakantie speelt daar een belangrijke rol in.”
Ze wil anderen aanmoedigen om voor hun rechten op te komen. “Ik weet dat nee zeggen moeilijk kan zijn, maar soms moet je jezelf op de eerste plaats zetten. Uiteindelijk zijn wij degenen die de gevolgen van overwerk ervaren.”
Wat vind jij? Moet Nicolien haar baas tevreden stellen en de vergadering bijwonen, of juist haar grenzen bewaken en nee zeggen? Deel je mening op onze Facebook-pagina en neem deel aan de discussie!
