Na een jaar met veel persoonlijke en werkgerelateerde uitdagingen, zoals het overlijden van haar moeder en een stressvolle carrièreswitch, keek Melissa uit naar een welverdiende vakantie. Samen met haar man, Mark, boekte ze een weekje in een all-inclusive resort in zonnig Spanje. Het stel had hier veel zin in, maar hun eetervaringen ter plaatse bleken al snel minder dan ideaal.
Het afgelopen jaar was ontzettend zwaar voor Melissa. “Mijn moeder ging snel achteruit, en ik heb haar tot het einde verzorgd. Het was inspannend maar ook een zegen dat ik bij haar kon zijn. Tegelijkertijd switchte ik van baan, wat veel druk met zich meebracht,” legt ze uit.
Toen de zorg voor haar moeder voorbij was, stelde Mark voor om naar Spanje te gaan. “Hij zag hoe vermoeid ik was en vond dat het goed zou zijn om er even tussenuit te knijpen.” Mark organiseerde alles: een all-inclusive resort in Andalusië waar ze de hele dag van eten en drinken konden genieten. “Dit was nieuw voor ons, want meestal kiezen we voor knusse hotels of bed & breakfasts.”
Eerste dagen van de vakantie
Bij aankomst waren Melissa en Mark meteen onder de indruk. Het weer was fantastisch en hun kamer was ruim en schoon. Melissa begon elke ochtend met een frisse duik in het zwembad, vervolgens gingen ze samen ontbijten. “Het was even wennen om met zoveel mensen samen te eten, maar het was geweldig dat we ons geen zorgen hoefden te maken over de kosten. Het was allemaal al betaald, en we konden onbeperkt pakken. Ideaal toch?”
Op de derde dag sloeg de sfeer echter om. “We konden niet zelf een plek in het restaurant kiezen; dat deed het personeel voor ons. Vanaf dat moment zaten we telkens naast hetzelfde gezin. Een vader, moeder, een meisje van een jaar of drie of vier, en hun grote hond. Het meisje begon al snel rond te rennen tussen de tafels, en dat vond ik vervelend omdat ze steeds tegen me aan liep. Toen ze moe werd, begon ze te zeuren dat ze de hond, Beau, mocht borstelen. Tot mijn verbazing haalde de moeder van het gezin een hondenborstel tevoorschijn en gaf die aan haar dochter. Het meisje begon fanatiek te borstelen, en de lange haren belandden op onze tafel.”
Melissa was totaal verbaasd. “Ik vond het zo onsmakelijk hoe een hond naast mijn bord werd gekamd. Naast de haren zag ik ook huidschilfers neerdwarrelen. Echt vies als je aan het eten bent. Persoonlijk vind ik het behoorlijk ongepast om je hond mee te nemen naar een restaurant, laat die lekker thuis.”
Mark vroeg aan de moeder van het gezin of het borstelen kon stoppen. “Dat hadden we beter niet kunnen vragen, want de ouders snapten niet waarom we ons stoorden. Zij vonden hun hond absoluut niet vies. Ik begrijp het wel, ze waren blij dat hun dochter iets te doen had en ze zelf rustig konden eten.”
Het stel ervaarde dat de aanwezigheid van de hond en het borstelen door het kind hun vakantie vergald had. “Ik had uitgekeken naar wat rust en ontspanning, maar dag in dag uit moesten we ons inhouden vanwege het gezin naast ons. Het is toch ongelooflijk dat je in een restaurant besluit om een hond door je kind te laten borstelen? Dat hoort gewoon niet.”
