De verantwoordelijkheden van ouders zijn behoorlijk ingewikkeld en komen met een hoop verplichtingen. De ervaringen die je opdoet tijdens deze belangrijke periode zijn zowel uitdagend als enorm bevredigend. Het ouderschap is een reis vol ups en downs en allerlei uitdagingen, groot en klein. Je kinderen helpen opgroeien en hen leren omgaan met dagelijkse strubbelingen is een van de waardevolle taken die je hebt als ouder. Een vaak voorkomend probleem, ongeacht de leeftijd van de kinderen, zijn driftbuien. Maar hoe reageer je hier nu goed op, en tegelijkertijd leer je de kinderen ermee om te gaan? Eén moeder heeft een werkbare aanpak gevonden dankzij helder advies van een opvoeddeskundige.
Naarmate kinderen ouder worden, komen ze vaak in een fase waarin driftbuien heftiger en vaker voorkomen, soms zonder duidelijke aanleiding. Tijdens zo’n periode kan het voor ouders lastig zijn om goed naar hun kinderen te luisteren en hun gedrag in de hand te houden. Maar effectief reageren draait niet om straffen, terechtwijzingen of het negeren van je kids. Zulke methodes kunnen juist het oncomfortabele gevoel van kinderen vergroten en hun uitbarstingen verergeren.
Daarom is het cruciaal dat ouders niet alleen het ongepaste gedrag van hun kinderen accepteren, maar zelf ook leren om er goed mee om te gaan. Het verhaal van een moeder illustreert hoe je dat aanpakt. Haar dochter begon continu driftbuien te krijgen toen ze net naar school ging. De moeder zocht advies bij de schoolpsycholoog en vond dit erg nuttig.
De psycholoog raadde aan om een simpele vraag aan haar kind te stellen om te kalmeren en inzicht te krijgen in haar gedrag. Deze vraag hielp de dochter om haar driftbui beter te begrijpen door de ernst ervan in te schatten: “Is dit een groot, middelgroot of klein probleem?”
Kinderen kunnen vaak zelfs op jonge leeftijd de omvang van hun problemen inschatten. Nadat het kind heeft geantwoord, is het essentieel het serieus te nemen, ongeacht het antwoord. Op dit moment leer je je kind dat grote problemen meestal niet makkelijk oplosbaar zijn, middelgrote problemen tijd en aandacht vragen, en kleine problemen vaak simpel zijn op te lossen. Door hierover na te denken, leren kids hun issues te analyseren en zelf met oplossingen te komen.
Deze moeder merkte al snel effect. Toen haar dochter begon te huilen omdat haar favoriete broek nog niet droog was, stelde ze de vraag: “Alice, is dit een groot, middelgroot of klein probleem?” De dochter erkende dat het geen groot probleem was en haar moeder vroeg haar om een oplossing te bedenken. Al snel besloot de dochter een andere broek aan te trekken terwijl ze wachtte tot haar favoriete broek droog was.
Mocht je te maken hebben met kinderlijke uitbarstingen of ken je ouders die hiermee worstelen, probeer dan deze aanpak aan te raden. Deze eenvoudige vraag kan bijdragen aan een constructieve en rustige oplossing van het probleem.
