Iedereen heeft wel zijn eigen ochtendrituelen, of dat nu een lekker kopje koffie is of een frisse wandeling met de hond. Maar voor Sophie begint de dag vaak anders dan ze zou willen. Ze wordt namelijk regelmatig gewekt door het oorverdovende geluid van de bladblazer van haar buurman. Al vanaf een uur of zeven, nog voor de zon echt boven de horizon staat, haalt hij zijn bladblazer tevoorschijn voor de dagelijkse opruimactie van zijn oprit en gazon. Dit lawaai is voor Sophie en haar gezin onontkoombaar, zelfs met de ramen dicht.
In het begin dacht Sophie dat het slechts om een sporadische schoonmaakactie ging. Misschien stond er een feestje op de planning of waren er ineens heel veel bladeren te ruimen. Maar zodra het geluid dagelijks terugkwam, sloeg de ergernis toe. Elke werkdag is het weer raak en wordt ze wakker, soms zelfs voordat de wekker gaat. “Het voelt soms alsof ik op een bouwplaats woon in plaats van in een rustige buurt,” zegt Sophie vermoeid. “Zelfs de kinderen worden vroeg wakker van het lawaai, en zo beginnen we de dag met een sijpelend irritatiegevoel.”
Op een dag had Sophie er genoeg van en besloot ze met haar buurman te praten over het luidruchtige spektakel. Ze legde uit dat zeven uur in de ochtend wel erg vroeg is en dat het geluid in de hele straat te horen is. Maar tot haar verbazing wilde haar buurman niets veranderen. Hij legde simpelweg uit dat dit de enige tijd is die hij heeft. “Ik werk de hele dag,” zei hij, “en als ik ’s avonds thuis kom, is het al donker. Dit is mijn enige kans om de bladeren op te ruimen.” Sophie was met stomheid geslagen. Ze snapt dat hij het druk heeft, maar moet haar eigen rust daarvoor wijken?
Een Moeilijke Situatie
Sophie zit behoorlijk in haar maag met de situatie, niet alleen vanwege het vroege tijdstip, maar ook door het machteloze gevoel dat het oplevert. Dagelijks wordt ze geconfronteerd met het feit dat de rust binnen haar eigen huis niet gerespecteerd wordt. Ze heeft al geprobeerd om het geluid te negeren en haar kinderen langer te laten slapen, maar het lijkt wel alsof de bladblazer door alles heen dringt. Sophie is in dubio over wat te doen. Ze wil geen stress veroorzaken met haar buurman, maar merkt ook dat haar geduld opraakt. Nogmaals gesprek aangaan lijkt weinig zin te hebben, gezien zijn eerdere reactie, en overweegt ze of formele stappen nemen de enige optie is om haar ochtenden weer rustiger te krijgen. Is het onredelijk om van hem te vragen om wat later te beginnen?
Dit dilemma zorgt voor lastige keuzes voor Sophie. Een conflict wil ze graag vermijden, maar iedere dag weer met frustratie beginnen is ook geen optie. Iedereen wil een verzorgde tuin en Sophie begrijpt dat haar buurman daar tijd voor moet maken. Maar moet haar rust daar echt onder lijden? Verwacht ze dat haar buurman door heeft dat zijn vroege actie de buurt stoort en dat er gezamenlijk naar een oplossing gezocht kan worden.
Wat vind jij? Heeft Sophie gelijk om haar buurman hierop aan te spreken of is dit nu eenmaal een onderdeel van het leven in een buurt? Wat zou jij in haar schoenen doen? Deel je mening en tips hier. Misschien brengen jouw suggesties Sophie wel op een idee voor een oplossing!
