Hoi, ik ben Chantal, ik ben veertig en ik woon in Amsterdam. Elke dag loop ik door mijn buurt en zie ik niet alleen daklozen, maar ook keurige ouderen met grijze haren die in prullenbakken zitten te graaien.
Ze vissen er lege blikjes en flesjes uit, alsof ze op zoek zijn naar schatten. Ik snap het als je geen huis hebt, maar sommige van die ouderen zien eruit alsof ze net uit hun nette eengezinswoning stappen.
Moeten ze echt zo krabbelen?
Ik vraag me af: hebben ze het zó moeilijk dat die vijftien cent statiegeld een doorslaggevende factor is? Of is het een soort van vreemde, nieuwe hobby geworden om vuilnisbakken te plunderen?
We praten altijd over waardig ouder worden, maar je ziet weinig waardigheid als je tussen oude pizzadozen en hondenpoep zoekt, alleen maar om een lauw frisdrankflesje te vinden.
Het wordt er niet mooier op buiten
Amsterdam is al druk genoeg met toeristen, fietsen en scooters overal. Nu zijn er ook nog senioren die op de stoep staan te graaien in vuilnisbakken.
En ja, sommige mensen noemen het ‘duurzaam’. Maar geloof me, als je plastic flessen uit een zak met afval haalt, is dat geen milieubewustzijn, dat is gewoon vies en onbeschoft.
Er zijn altijd klusjes beschikbaar
Ik begrijp dat niet iedereen op oudere leeftijd fulltime wil werken. Maar als je je verveelt of een extra centje nodig hebt, neem dan gewoon een bijbaan. Supermarkten zijn altijd op zoek naar medewerkers.
Er zijn veel opties: oppassen, honden uitlaten, achter de kassa zitten. Allemaal stukken schoner, en je hoeft niet gebukt in de wind te staan met je hoofd in een container.
Het verschil met daklozen
Bij daklozen kan ik begrip hebben. Ze leven van dag tot dag en moeten elk beetje geld pakken dat ze kunnen. Maar bij een gezonde, verzorgde oudere vraag ik me af: waarom doe je dit jezelf én ons aan?
Het voelt bijna oneerlijk. De overheid bedacht statiegeld om recyclen te bevorderen, niet om een jacht op lege energiedrankblikjes te stimuleren alsof het een nationale sport is.
Statiegeld als straatspelletje
Sommige mensen doen het bijna competitief. Je ziet ze fietsen met tassen vol flesjes, de ogen speurend over elk parkbankje. Het is alsof ze Pokémon zoeken, maar dan met halflege Spa-flesjes.
Misschien vinden sommigen het grappig of charmant. Ik denk dat het vooral treurig en vervelend is, zeker als ze voor die flesjes vuilnisbakken overhoop halen en de troep laten liggen.
Het mag wel stoppen
Ik hoop dat we stoppen met het normaal maken hiervan. Vuilnisbakken zijn geen openbare grabbelton. Als je fit genoeg bent om de stad door te fietsen voor vijftien cent, kun je ook fit genoeg zijn voor een baantje.
Ja, het klinkt misschien hard, maar we moeten ophouden om dit soort gedrag goed te praten. Soms is iets gewoon beschamend, en dat mag je zeggen zonder als harteloos afgeschilderd te worden.
En wat denk jij?
Wat vind jij? Is het slim en milieubewust van oudere mensen om voor vijftien cent in vuilnisbakken te graaien? Of is het, net zoals ik vind, een trieste gewoonte waardoor de stad achteruitgaat?
