Hoi, ik ben Ellen en ik ben sinds vorig jaar gepensioneerd. Inmiddels ben ik 68 jaar oud. Mijn man, Robert, is iets jonger, hij is 64, en werkt nog altijd fulltime als leraar op een middelbare school. Hij kan alleen tijdens schoolvakanties vrij nemen, in tegenstelling tot mij, die nu de vrijheid heeft om te reizen wanneer ik maar wil. Hoewel die vrijheid geweldig is, heeft het ook onverwachte spanning in onze relatie veroorzaakt.
Laatst besloot ik om alleen op vakantie te gaan. Dit leidde tot een discussie die ik niet zag aankomen. Robert vond mijn keuze egoïstisch. Maar ik twijfel daarover, want ik vind dat ik ook recht heb op mijn eigen ruimte.
Aan het begin van mijn pensioen had ik grote plannen over wat ik allemaal wilde doen. Een van mijn dromen was om te reizen, zelfs al waren het maar korte reisjes. Het idee dat ik kan vertrekken wanneer ik wil, zonder rekening te moeten houden met schoolvakanties of hogere prijzen, sprak me enorm aan. Robert daarentegen is druk met zijn werk en moet wachten tot hij vrij kan zijn.
Deze zomer besloot ik een paar dagen door te brengen in Italië. Gewoon een ontspannende vakantie op het platteland, met wandelen, lezen en de natuur om me heen. Ik had verwacht dat Robert het wel leuk zou vinden dat ik mijn eigen ding deed, maar zijn reactie was niet zoals ik had gedacht.
Toen ik mijn plannen deelde, vroeg hij: “Waarom wil je zonder mij op vakantie?” Hij klonk teleurgesteld en een beetje gekwetst. Ik probeerde uit te leggen dat het om een persoonlijke ervaring ging en dat het niets met hem te maken had. We kunnen nog altijd samen reizen wanneer hij vrij is. Maar het was lastig voor hem te begrijpen waarom ik zonder hem weg wilde gaan.
Spanning Tussen Vrijheid en Verbondenheid
Robert is nog druk aan het werk en moet zich houden aan het strikte schoolrooster, terwijl ik mijn tijd vrij kan indelen. Voor hem is het moeilijk te accepteren dat ik van deze vrijheid geniet terwijl hij nog een paar jaar moet werken. Het lijkt voor hem alsof ik zonder hem verder ga, wat symbool staat voor hoe onze levens nu verschillen.
Ik zie zijn kant ook. Het is niet makkelijk om te zien dat je partner iets doet wat je zelf ook graag zou willen, terwijl je er nog niet aan toe bent. Toch voel ik mij beperkt als ik moet wachten op zijn vrije dagen.
Onze discussie heeft me aan het denken gezet over onze relatie. We zijn al meer dan dertig jaar samen en nog steeds gelukkig, maar nu mijn leven door het pensioen zo anders is geworden, merk ik dat er verschillen kunnen ontstaan. Ik wil mijn eigen dromen volgen en tegelijkertijd Robert laten voelen dat hij belangrijk voor me is.
Ik stelde voor dat we, zodra hij vrij heeft, samen leuke dingen doen, zoals we altijd al deden. Hij leek te luisteren, maar het voelde toch niet alsof hij het echt begreep.
Toekomstige Plannen en Overwegingen
Mijn reisplannen naar Italië staan nog, maar ik voel me er niet volledig comfortabel bij. Het idee om alleen te reizen maakt me blij, maar Roberts reactie spookt nog steeds door mijn hoofd. Ben ik echt egoïstisch?
Wanneer ik terugkom, hoop ik dat we er samen over kunnen praten en een manier kunnen vinden om zowel onze gezamenlijke als individuele wensen te respecteren. Misschien moeten we nadenken over betere afspraken over onze tijdsbesteding.
Ik vraag me af wat anderen zouden doen in een situatie als deze. Is het fout om van mijn vrijheid gebruik te maken, of is het juist goed dat ik aan mezelf denk?
Ik hoop dat jullie inzichten me kunnen helpen om deze situatie beter te begrijpen en Robert het gevoel te geven dat hij niet wordt buitengesloten, terwijl ik mijn dromen volg.