De meningen verschillen
Er waren zelfs mensen die zeiden dat het onhygiënisch of slecht voor het kind kon zijn. “Dat vond ik vreemd,” zegt Els met een hoofdschudden. “Ik ben haar moeder. Ik verzorg en houd van haar. Waarom zou een kus op de mond verkeerd zijn?”
Els begon zich af te vragen waarom haar actie zulke heftige reacties opriep. Ze kwam erachter dat mensen heel verschillend denken over fysieke genegenheid tussen ouders en kinderen. “Ik begrijp dat er culturele verschillen zijn,” zegt ze. “Sommige culturen zien het als normaal, anderen vermijden het. Maar ik was verbaasd dat zelfs mijn vrienden er zo’n uitgesproken mening over hebben.”
Het gesprek met haar vrienden bleef haar bezighouden. “Ze zeiden dat het ongemakkelijk was omdat het ‘niet hoort’. Maar wat betekent ‘niet hoort’? Wie bepaalt wat wel of niet gepast is in hoe je liefde toont aan je kind?” vraagt Els zich af. “Mijn dochter voelt zich veilig en geliefd. Waarom zou ik dat veranderen voor de mening van anderen?”
Els zocht verder uit en ontdekte dat de meningen over kinderkusjes op de mond verdeeld zijn. Sommige ouders zien het als een normaal onderdeel van de opvoeding, anderen vinden het ongepast als het kind ouder wordt. Zelfs psychologen raden voorzichtigheid aan, omdat het kinderen kan verwarren over passend fysiek contact.
“Ik begrijp dat mensen goede bedoelingen hebben,” erkent Els. “Misschien willen ze dat ik het effect van mijn acties overdenk. Maar uiteindelijk ken ik mijn kind het beste en weet ik wat werkt.” Met een glimlach voegt ze toe: “En ze wil nog steeds iedere dag die kus. Dat is voor mij alleszeggend.”
Wat Els vooral verraste, is hoe snel mensen oordelen over opvoedingskeuzes. “Ik wil echt niemand vertellen hoe ze hun kinderen moeten opvoeden,” zegt ze. “Wat voor de een werkt, werkt misschien niet voor een ander. Maar doe wat goed voelt voor jou en je kind. Voor ons hoort een kus erbij.”
Els is zich nu bewuster van haar kijk op andere ouders. “Misschien heb ik ook wel snel geoordeeld zonder het te beseffen. Deze ervaring heeft me geleerd om minder snel te oordelen en meer begrip te hebben.”
Els heeft besloten zich niet te laten beïnvloeden door anderen. “Het is niet aan anderen om te bepalen hoe ik liefde toon aan mijn kind,” zegt ze vastberaden. “Mijn kind voelt zich geliefd, en dat is het belangrijkste. Mensen mogen vinden wat ze willen, maar ik blijf doen wat voor ons werkt.” Deze ervaring heeft Els niet alleen bewuster gemaakt van haar eigen opvoedingsstijl, maar haar ook meer zelfvertrouwen gegeven als moeder. “Ouderschap is geen eenheidsworst,” zegt ze met een lach. “En dat is helemaal oké.”
