Waarom je dit verhaal wilt doorsturen
Samenwonen met iemand die op elke euro kauwt, kan je knap op de zenuwen werken. Tuurlijk, iedereen mag zelf weten wat ’ie met z’n geld doet, maar in een relatie draait het om geven en nemen. Precies daarom is dit verhaal zo herkenbaar én stiekem hilarisch. Of het nou echt gebeurd is of pure kletspraat, ik kwam het tegen en schoot hardop in de lach. De clou is zó slim dat ik ’m niet voor mezelf kon houden. Gedeelde pret is tenslotte dubbele pret.
Een leven lang oppotten, geen cent laten ontsnappen
Het gaat over een man die zijn hele leven bikkelhard werkte en elk muntje apart legde. Hij spaarde alsof er geen morgen bestond en was belachelijk zuinig. In zijn ogen stond geld boven alles. Niet uitgeven maar opstapelen, dat was zijn credo. Familie, vrienden, plezier? Prima, maar geld kwam altijd eerst. Je snapt dat dat in een huwelijk best kan schuren.
Een opmerkelijke laatste wens
Op een dag werd hij goed ziek. De dokters waren duidelijk: het einde kwam dichterbij. Nog maar net had hij dat gehoord of hij liet zijn vrouw bij zich komen. Of ze één ding voor hem wilde regelen als hij er niet meer was. Zijn wens: dat álle euro’s die hij bij elkaar had geharkt met hem mee het graf in zouden gaan. Hij wilde zijn bezit meenemen naar het hiernamaals, zei hij. Zij knikte en beloofde het. Een belofte waarvan ze wist dat die haar als weduwe straatarm kon maken. Toch hield ze voet bij stuk: beloofd is beloofd, en ze vond zichzelf iemand die niet liegt.
De dag van de begrafenis
En toen brak die dag aan. In de kleine dorpskerk stond de kist. Hij lag er netjes bij, zij zat vooraan in het zwart. Tegen het einde van de dienst maakten de uitvaartverzorgers aanstalten om de kist te sluiten. Op dat moment stond ze op en zei rustig: wacht even. Ze had een stevige schoenendoos bij zich, liep naar de kist en legde de doos er zorgvuldig in. Daarna ging de deksel dicht en werd de kist weggereden.
Wat had ze in die doos gestopt?
Haar vriendin naast haar had alles gezien en boog zich verbaasd naar haar toe. Wat zat er in die schoenendoos? De vrouw zei dat ze precies had gedaan wat hij wilde. Hij wilde met zijn geld begraven worden, dus heeft ze het in de kist gelegd. De vriendin sperde haar ogen open. Ben je niet goed bij je hoofd? siste ze. Heb je dat hele kapitaal serieus mee de grond in gestuurd?
Je woord houden, maar wel slim
De weduwe bleef kalm. Ze zei dat ze haar woord had gegeven en niet liegt. Ze had beloofd dat zijn geld met hem mee zou gaan, en dat had ze geregeld. De vriendin snapte er nog steeds niets van. Hoe kreeg je al dat geld in vredesnaam in een schoenendoos? vroeg ze. Het ging toch om een flink bedrag? De vrouw glimlachte en haalde haar schouders op. Dat vergde wat creativiteit, zei ze. Dus ik heb alles op mijn rekening gezet en hem een cheque uitgeschreven. Die ligt nu keurig bij hem in de kist.
De clou met een knipoog
En daarmee was de zaak rond. De man kreeg exact wat hij vroeg: zijn hele vermogen ging met hem mee de grond in – in de vorm van een papiertje dat in het hiernamaals vast prima te innen is. Zij hield haar belofte zonder haar eigen toekomst te slopen. Of het waargebeurd is? Geen idee, en eerlijk gezegd ook niet belangrijk. Het laat heerlijk zien dat trouw blijven aan je woord en slim zijn prima samengaan. En dat een vleugje humor soms de allerbeste wraak is.
