Een tripje naar het scholierbestaan van vroeger
In dagen van weleer, vooral de 19e en vroege 20e eeuw, vonden leerlingen inktpotjes op hun schoolbanken. Een alledaags beeld in klaslokalen wereldwijd. Wat feiten over deze oude gewoonte:
Inktreservoirs: Deze inktpotjes, vaak “inktwellen” genoemd, waren meestal van glas, keramiek of metaal gemaakt en ontworpen om precies in de uitsparingen van de tafeltjes te passen.
Schriftkunst: Door het gebruik van inktpotjes werden leerlingen aangespoord om met de hand te schrijven en kalligrafie te oefenen, aangezien vulpennen de belangrijkste schrijfmiddelen waren.
Vlekkenoverlast: Het gebruik van inktpotjes ging echter gepaard met het risico op inktvlekken op kleding en papier, wat soms voor ongemak zorgde.
Een historisch symbool: Inktpotjes zijn nu uitgegroeid tot een symbool uit de geschiedenis dat doet denken aan de traditionele schoolomgeving en het belang van handgeschreven communicatie vóór het digitale tijdperk van lesmaterialen.
