Een Keerpunt
Het gesprek met haar ouders was koeltjes en raakte haar diep, omdat het onthulde hoe bereid ze waren om haar alleen te laten. In plaats van bij te staan, stelden ze haar teleur met hun afstandelijke instelling. “Ik voelde me zo alleen. Alsof hun liefde voor geld hen onverschillig maakt voor mijn situatie,” vertelt Esther.
Het gevoel van verraad doet het meeste pijn aan Esther, een kloof in wat ze ooit als een hechte band met haar familie beschouwde. “Men zegt dat familie het belangrijkst is, maar wanneer het erop aankomt, lijkt het voor hen anders te liggen. Voor mij leek het vanzelfsprekend dat ze zouden helpen omdat ze mijn ouders zijn,” zegt ze met teleurstelling.
Ondanks alles is Esther vastbesloten om haar leven weer op te pakken. Ze heeft de gokapps van haar telefoon verwijderd en is op zoek naar hulp om haar gokprobleem aan te pakken. Hoewel ze erkent dat de situatie uitzichtloos lijkt, blijft ze vechten voor een betere toekomst. “Ik wil dolgraag veranderen, een nieuw begin maken. Maar met die schulden is het lastig om vooruit te kijken,” legt ze uit.
Het blijft echter frustrerend dat de mensen om wie ze geeft haar niet de hulp bieden die ze zo hard nodig heeft. “Ze hebben als het ware de reddingsboei binnen handbereik,” verzucht Esther, “en toch besluiten ze die niet te gooien.” Ondanks het gebrek aan steun probeert ze zelf de problemen op te lossen, ook al verloopt het met horten en stoten. Elke euro moet zorgvuldig worden besteed terwijl ze langzaam aan haar schulden werkt.
Deze ervaring heeft een blijvende impact op haar, een wond die misschien moeilijker geneest dan haar financiële situatie. Het gevoel dat ze niet op haar ouders kan rekenen als het erop aankomt, knaagt aan haar. “Deze ervaring heeft me veranderd, en zelfs als ik mijn schulden aflos, is de schade aan mijn relatie met mijn ouders een geheel andere uitdaging,” concludeert ze, met een toon van zowel verdriet als hoop in haar stem.
