Ik houd van mijn kleinkinderen, maar ik wil meer zijn dan alleen een oppas, zegt Greta (67)

Hoi, ik ben Greta en ik ben 67 jaar jong. Even iets rechtzetten: ik ben niet zomaar een gratis babysit. Mijn kleinkinderen zijn uiteindelijk niet mijn primaire verantwoordelijkheid. Begrijp me goed, ik ben dol op ze en vind het fantastisch om ze te zien opgroeien. Maar er zijn grenzen. Het idee dat ik, nu ik met pensioen ben, altijd beschikbaar moet zijn om op te passen, is niet realistisch. Het lijkt soms wel of mensen vergeten dat ik ook een eigen leven heb.

Na jaren van hard werken kijk ik ernaar uit om eindelijk eens van mijn rust te genieten. Ik wil dingen doen waar ik eerder geen tijd voor had: reizen, mijn hobby’s weer opvatten, vrienden ontmoeten en volop genieten van mijn vrijheid. Begrijp me goed, ik wil mijn kleinkinderen kunnen zien wanneer het mij uitkomt, maar het moet wel op mijn voorwaarden gebeuren. Ik wil niet het gevoel hebben dat ik altijd bereikbaar moet zijn als er oppas nodig is.

Wat me echt stoort, is het idee dat grootouders een soort verlengstuk van de ouders zijn. Als jonge ouders druk bezig zijn met werk of andere dingen, wordt er vaak automatisch verondersteld dat opa en oma inspringen. Maar ook mijn tijd is kostbaar. Ik heb er niet voor gekozen om weer fulltime voor kinderen te zorgen. Mijn kinderen opvoeden heb ik al gedaan, nu is het hun verantwoordelijkheid om dat voor hun eigen kinderen te doen.

Waarom Grenzen Stellen Belangrijk Is

Ik begrijp dat het misschien hard overkomt, maar ik voel dat het tijd is om hierover duidelijk te zijn. Van grootouders wordt vaak verwacht dat ze altijd paraat zijn. Zeg ik een keer “nee,” dan krijg ik soms de indruk dat mensen denken dat ik niet om mijn familie geef. Maar dat is het niet. Het draait erom dat ik mijn eigen leven wil leiden en mijn eigen grenzen wil bewaken.

Af en toe oppassen is prima, zolang ik er zin in heb. Maar het moet geen vast stramien worden of aanvoelen als een tweede baan. Grootouders zijn geen onuitputtelijke bron van tijd en energie. Wij hebben ons eigen leven en persoonlijke grenzen, en ik ben vastberaden om die te koesteren.

Vriendinnen van mij zitten met hetzelfde. We delen verhalen over hoe lastig het is om tegen onze kinderen nee te zeggen. Het voelt soms als een verplichting, alsof we iets fout doen als we onze eigen plannen prioriteit geven. Maar ik heb geleerd dat het belangrijk is om voor jezelf op te komen. Het is cruciaal om mijn tijd naar eigen inzicht te besteden. Natuurlijk wil ik mijn kleinkinderen zien opgroeien, maar dat mag niet ten koste gaan van mijn persoonlijke vrijheid en welzijn.

Dit onderwerp vraagt om meer aandacht. Vaak gaat men ervan uit dat grootouders altijd klaarstaan, zonder te vragen waar wij zelf behoefte aan hebben. Na een leven van hard werken en het opvoeden van kinderen, is het nu onze tijd om van ons pensioen te genieten. Dit zou niet moeten betekenen dat we weer verantwoordelijk zijn voor de zorg van een nieuwe generatie, tenzij we dat graag willen.

Ik ben trots op de sterke band met mijn kleinkinderen en wil die behouden. Maar tegelijkertijd wil ik dat ze snappen dat oma niet altijd beschikbaar is. Er is een balans tussen er voor hen zijn en mijn eigen leven leiden. Het is belangrijk dat jonge ouders dit respecteren. Je eigen tijd waarderen en duidelijke grenzen stellen is helemaal niet egoïstisch; het is essentieel voor je welzijn.

Daarom ben ik open geweest naar mijn kinderen. Ze weten nu dat ik niet altijd beschikbaar ben als babysit. We hebben duidelijke gesprekken gehad over wat ik wel en niet aankan, en dat heeft veel druk weggenomen. Toch blijft het soms moeilijk, want ik wil niemand teleurstellen. Maar zelfs dan, weet ik dat ik het recht heb om ‘nee’ te zeggen zonder schuldgevoel.

Dus dit wil ik zeggen: ik ben niet zomaar een gratis babysit, en dat is helemaal oké. Het is belangrijk dat andere grootouders zich realiseren dat het prima is om je eigen tijd en ruimte te beschermen. Het draait niet om ondankbaarheid of een gebrek aan liefde voor je familie. Het is eenvoudigweg een kwestie van goed voor jezelf zorgen en je eigen keuzes respecteren.

Wat vinden jullie van mijn kijk hierop? Hebben jullie vergelijkbare ervaringen als grootouder of als ouder die op grootouders steunt? Deel je gedachten op onze Facebook-pagina en laten we erover praten!