De 35-jarige Isidoor uit Amersfoort hangt beroerd op de bank met een stevige griep. Voor de zekerheid deed hij ook een coronatest, “je weet tenslotte nooit.” Terwijl hij zijn vierde mok thee met honing wegwerkt, ergert hij zich aan hoe achteloos mensen tegenwoordig met ziek zijn en besmetten omgaan.
“Iedereen staat weer ongegeneerd te niezen en hoesten in elkaars nek. Alsof we niks hebben opgestoken van vijf jaar terug,” bromt hij.
“We doen net alsof het heus wel losloopt”
Isidoor zegt dat hij zelf juist probeert rekening te houden met anderen.
“Als ik me rot voel, blijf ik thuis. En moet ik toch naar buiten, dan houd ik wat afstand. Maar dat doet bijna niemand meer. Mensen lopen met snotneuzen over de markt, proesten in de trein en steken je zonder blikken of blozen een hand toe.”
Volgens hem zou het echt geen kwaad doen om in de koude maanden weer wat ruimte te bewaren.
Terug naar anderhalve meter — op eigen initiatief
Hij pleit niet voor nieuwe regels of boetes, maar voor gewoon logisch nadenken.
“We hoeven echt geen nieuwe lockdowns of verplichtingen. Maar een beetje ruimte houden – zeg anderhalve meter – in de drukte van de winter? Dat is toch gewoon normaal fatsoen? Zo voorkom je dat we elkaar onnodig aansteken.”
Voor Isidoor is het een kwestie van anders denken: liever wat afstand dan weer hele teams op het werk die uitvallen door griep of corona.
“Het lijkt alsof we niets van toen meenamen”
Vijf jaar na de coronaperiode ziet hij hoe snel mensen hun oude gewoontes weer hebben opgepikt.
“Toen zeiden we: dit vergeten we nooit meer. Maar kijk nu. Het ov zit vol met kuchende mensen en in winkels staan klanten te snotteren. We zijn het alweer kwijt.”
Isidoor zegt dat het hem niet om angst gaat, maar om oplettendheid en respect.
“Je hoeft niet in paniek te raken, maar een beetje bewust opletten mag best. Dat is goed voor jezelf én voor de ander.”
“Kleine moeite, groot effect”
Voorlopig blijft Isidoor nog even thuis uitzieken, onder een dekentje met Netflix.
Hij hoopt dat zijn boodschap mensen weer even aan het denken zet.
“We kunnen elkaar een fijne winter bezorgen zonder dat iedereen omvalt. Gewoon een stapje terug – letterlijk. Meer is het niet.”
