Karin, 38, is zzp’er in Nijmegen en kijkt anders naar hoe we in Nederland belasting heffen. In haar ogen zouden mensen zonder kinderen minder hoeven af te dragen. “Waarom betaal ik net zo veel als ouders die volop profiteren van dingen als opvang en onderwijs?” vraagt ze zich af. Ze wil dat de belastingdruk eerlijker wordt verdeeld, zodat kinderloze burgers er financieel iets op vooruitgaan.
Ze benadrukt dat haar mening niets te maken heeft met een hekel aan kinderen. “Kinderen zijn belangrijk voor de toekomst, tuurlijk,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, maak je geen gebruik van die voorzieningen. Waarom zou ik dan hetzelfde betalen als mensen die er wél gebruik van maken?”
Karin wijst op de fiscale voordelen voor ouders, zoals kinderbijslag en diverse belastingkortingen. “Prima dat die bestaan, maar mensen zonder kinderen tellen niet mee. Wij betalen wel mee, maar krijgen er niks direct voor terug.” Volgens haar hoor je vaak dat het hebben van kinderen duur is, maar een groot deel van die kosten wordt gedempt door de overheid. “Uiteindelijk lijk je zonder kinderen juist vaker aan het kortste eind te trekken,” zegt ze.
Elk jaar draagt ze duizenden euro’s af aan voorzieningen waar zij zelf niets van gebruikt. “Ik werk hard en doe netjes mijn bijdrage, maar soms voelt het alsof ik ervoor ‘gestraft’ word dat ik geen kinderen heb. Dat is gewoon oneerlijk,” vindt Karin.
Kinderloos leven en belasting
Voor Karin is kinderen krijgen een bewuste keuze. “Niemand móét kinderen nemen. Net zoals het mijn keuze is om kinderloos te blijven. Waarom moet ik dan opdraaien voor de kosten van keuzes van anderen?”
Volgens haar zouden ouders meer zelf moeten dragen van de kosten die horen bij een gezin. “Ik heb niks tegen ouders, maar het is niet mijn taak om hun financiële lasten lichter te maken,” zegt ze. Haar standpunt levert geregeld discussie op, zeker in haar eigen omgeving. “Sommigen vinden me egoïstisch of zeggen dat ik het niet snap omdat ik geen kinderen heb. Maar mijn kritiek gaat over het systeem, niet over kinderen.”
Ze merkt dat veel kinderloze vrienden hetzelfde voelen, al spreken ze het niet altijd uit. Het ligt gevoelig: ouders voelen zich snel aangesproken, terwijl dat niet haar bedoeling is. “Mensen zonder kinderen worden vaak over het hoofd gezien, terwijl ook zij een waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving,” stelt Karin.
Ze snapt dat het belastingstelsel aanpassen niet simpel is, maar vindt wel dat het gesprek op gang moet komen over een eerlijkere verdeling. Eén idee dat zij ziet: een gerichte belastingkorting voor mensen zonder kinderen, zodat hun bijdrage meer waardering krijgt en zij vergelijkbare voordelen zien als ouders nu hebben.
Voor Karin draait deze discussie ook om erkenning. “De aandacht gaat meestal naar gezinnen en kinderen, maar wie geen kinderen heeft, draagt net zo goed bij. Het zou goed zijn als we die inzet ook erkennen en erover praten als samenleving,” zegt ze.
Wat vind jij? Moeten mensen zonder kinderen minder belasting betalen, of is het juist terecht dat iedereen evenveel bijdraagt? Deel je mening op onze Facebook-pagina en praat mee!
