Voor de meesten is de oprit simpelweg een handige plek om de auto kwijt te kunnen of gasten te laten parkeren. Maar voor Kees, die 64 jaar is, heeft de oprit van de buren een heel andere betekenis gekregen. Het is nu de vaste plek geworden voor hun enorme caravan. En het is niet zo dat het ding alleen voor de zomervakantie neerstrijkt. Nee, deze gigantische caravan staat er het hele jaar door. Voor Kees, die elke dag uit zijn raam naar dit gevaarte moet kijken, is het inmiddels behoorlijk irritant geworden.
Toen de caravan voor het eerst verscheen, dacht Kees dat het maar voor even was. Misschien hadden zijn buren tijdelijk geen andere optie of zou de caravan snel weer worden weggehaald. Maar weken veranderden in maanden, en nu, bijna een jaar later, lijkt die caravan een permanent deel van het straatbeeld te zijn. “Elke keer als ik op mijn oprit sta, zie ik die caravan weer,” zucht Kees. “Het blokkeert helemaal mijn uitzicht en verknalt het uiterlijk van de hele buurt.”
Kees heeft geprobeerd hierover in gesprek te gaan met zijn buren. Hij vroeg voorzichtig of ze plannen hadden om de caravan ergens anders te zetten. Maar hun antwoord was teleurstellend: “We willen de caravan niet steeds verplaatsen. Dit is veel handiger.” Kees wist niet hoe te reageren. Hij snapt dat een caravan groot en moeilijk te bewegen is, maar betekent dat dat hij het het hele jaar door moet aanzien?
Het probleem is meer dan alleen het uitzicht; het neemt veel ruimte in beslag en geeft de straat een benauwde aanblik. De oprit van de buren ligt direct naast de zijmuur van zijn huis, waardoor hij vanuit de woonkamer en keuken constant tegen het ding aankijkt. Voor Kees voelt het alsof hij in plaats van naar een open straat naar een betonnen muur staart. Hij vindt dat opritten bedoeld zijn voor kort gebruik en niet als permanente stalling voor zulke grote voertuigen.
Hij denkt nu na over wat zijn volgende stappen kunnen zijn. Hij heeft al onderzocht of er buurtregels of gemeentelijke eisen zijn over langdurig parkeren van caravans in woonwijken. Hij overweegt of hij nogmaals met zijn buren moet praten en beleefd een andere oplossing moet voorstellen. Toch voelt hij zich vastzitten: hij wil geen ruzie met zijn buren, maar de gedachte om jaar na jaar tegen die caravan aan te moeten kijken, bezorgt hem hoofdpijn.
Kees’ Dilemma
Hoewel hij begrijpt dat mensen hun caravan graag dichtbij willen hebben en dat een opslag vaak duur en onpraktisch is, vindt hij dat het straatbeeld ook voor iedereen aantrekkelijk moet zijn. Voor hem gaat het om wederzijds begrip en hij vraagt zich af waarom zijn buren dat niet lijken te begrijpen. Moet hij het opnieuw aankaarten, of is het tijd om zijn zorgen bij de gemeente neer te leggen?
Wat denk jij? Is Kees terecht in zijn ergernis over de caravan, of hoort dit gewoon bij het leven in een buurt? En heb je tips voor hem om met dit probleem om te gaan? Laat hieronder je mening horen; Kees kan wat advies gebruiken.