Voor veel mensen is een oprit gewoon een handige plek om je auto te parkeren of gasten kwijt te kunnen. Maar voor Kees, die inmiddels 64 is, is de oprit van zijn buren een heel ander verhaal geworden door de aanwezigheid van hun gigantische caravan. Dat ding staat er namelijk niet alleen even tijdens de zomervakantie, maar blijft het hele jaar door staan. Voor Kees, die elke dag op dat enorme geval moet uitkijken, is het inmiddels een flinke bron van ergernis geworden.
Toen die caravan voor het eerst opdook, dacht Kees dat het iets tijdelijks zou zijn. Misschien hadden de buren gewoon even geen betere plek, of zouden ze hem snel verplaatsen. Maar weken werden maanden, en nu, bijna een jaar verder, lijkt het wel alsof die caravan gewoon permanent onderdeel van de straat is geworden. “Elke keer als ik mijn oprit op loop, staat die caravan daar weer,” verzucht Kees. “Het blokkeert compleet mijn uitzicht en verpest eigenlijk de uitstraling van de buurt.”
Kees heeft geprobeerd om het met zijn buren te bespreken. Voorzichtig vroeg hij of ze plannen hadden om de caravan ergens anders te stallen. Maar hun antwoord stemde hem niet hoopvol: “We willen de caravan niet steeds verplaatsen. Dit is gewoon veel handiger voor ons.” Kees wist niet goed wat hij daarop kon zeggen. Hij begrijpt dat zo’n caravan groot en onhandig kan zijn, maar moet ‘ie daarom het hele jaar zo prominent in beeld blijven staan?
Het probleem gaat verder dan alleen het uitzicht; het neemt veel ruimte in en geeft de straat een benauwd gevoel. De oprit van de buren ligt direct naast de zijmuur van zijn huis, waardoor hij vanuit zowel zijn woonkamer als keuken constant tegen die caravan aan zit te kijken. Voor Kees voelt het alsof hij naar een bakstenen muur kijkt in plaats van naar een open straat. Hij vindt dat opritten vooral voor tijdelijke doeleinden bedoeld zouden moeten zijn en niet als een permanente plek voor zulke grote objecten.
Nu is hij aan het overwegen wat hij verder moet doen. Hij heeft al gekeken of er buurtregels of gemeentelijke voorschriften zijn over lang parkeren van caravans in woongebieden. Hij vraagt zich af of hij nog eens met zijn buren zou moeten praten om vriendelijk te vragen voor een andere oplossing. Maar hij zit er mee dat hij geen ruzie met zijn buren wil krijgen, terwijl het idee om nog jaren tegen die caravan aan te moeten kijken, behoorlijk bij hem wringt.
Kees’ Dilemma
Hoewel hij snapt dat mensen hun caravan graag dichtbij willen houden vanwege hoge kosten en ongemak van opslag, vindt hij dat het straatbeeld voor iedereen aangenaam moet zijn. Voor Kees draait het om wederzijds begrip, en hij vraagt zich af waarom zijn buren dat niet lijken te hebben. Moet hij het toch weer aankaarten bij hen, of is het tijd om zijn zorgen bij de gemeente te melden?
Wat vind jij? Heeft Kees terecht zijn zorgen over die caravan, of hoort dit gewoon bij het wonen in een woonwijk? En heb je tips voor hem hoe hij met dit probleem om zou kunnen gaan? Laat hieronder je mening weten; Kees kan wel wat advies gebruiken.
