Liam en Eelke betalen 1300 euro huur, maar krijgen geen hypotheek van 1000 euro per maand

Wat voor soort wereld is dit eigenlijk, waar ouders als Liam en Eelke die keihard werken, elke maand 1300 euro aan huur moeten betalen, maar tegelijkertijd wordt gedacht dat ze geen hypotheek van 1000 euro kunnen dragen? Dit slaat nergens op en is een klap in het gezicht van de Nederlandse middenklasse. Waarom houden banken geen rekening met je echte betalingsgedrag? Het systeem faalt compleet.

Het probleem van Liam en Eelke is helaas geen uitzondering. Duizenden gezinnen in Nederland bevinden zich in dezelfde situatie. Ze worden op basis van hun goed betaalgedrag juist de huizenmarkt uit gewerkt. Daardoor groeit de kloof tussen ‘huurders’ en ‘eigenhuisbezitters’ alleen maar verder. Deze ongelijkheid is ontzettend scheef en laat maar weer zien hoe oneerlijk het hier is geregeld.

Hoe kan het toch dat een stel, dat zonder moeite 1300 euro aan huur ophoest, geen fatsoenlijke hypotheek kan krijgen? Banken moeten echt naar huurbetalingsverleden gaan kijken. Liam en Eelke bewijzen elke maand dat ze financieel verantwoord zijn, maar banken blijven star vasthouden aan oude, misschien wel achterhaalde regels. Ze richten zich teveel op “papieren tijgers” in plaats van de echte financiële weerbaarheid van gezinnen te herkennen.

Wat echt fascinerend is, is hoe deze regels voor bepaalde groepen lijken te werken. Hoe vaak horen we wel niet over mensen die dikke huurprijzen kunnen betalen, maar door banken als “financieel zwak” worden gezien? Dit is niet zomaar een individueel probleem; het laat zien hoe het systeem overal faalt. In plaats van te kiezen voor empathie en begrijpende richtlijnen, regeren angst en onwetendheid.

Is er echt geen manier om de bureaucratie en zakelijke prioriteiten van financiële instellingen omver te werpen? Zijn er geen opties meer om op een eerlijke manier de menselijke kant op de voorgrond te zetten zodat gezinnen de kans krijgen op een stabielere toekomst? Banken beweren dat ze willen ondersteunen, maar wie helpen ze werkelijk? Liam en Eelke in elk geval niet.

Hieruit volgt de dringende vraag: waar staan we als Nederland als onze eigen burgers — hardwerkende, betrouwbare ouders — door slecht financieel beheer op zo’n oneerlijke manier moeten leven? Het is hoog tijd om op te staan tegen een systeem dat steeds meer onwetend en ongeïnteresseerd lijkt te worden. Hoe lang pikken we het nog dat regels, bedoeld om ons te helpen, ons leven juist bemoeilijken?

Wat zou jij doen als je Liam of Eelke was? Zou je in verzet gaan tegen de bank, of juist andere wegen bewandelen? Deel je ideeën over deze prangende kwestie die meer huishoudens raakt dan we durven toe te geven.