Gemak boven principes
Op een dag zat ik weer met een hoop afval, zoals aluminium verpakkingen van babyvoeding en plastic van luiers. Mijn zoon huilde aan één stuk door en in pure uitputting mikte ik alles maar in dezelfde zak. Ik dacht nog: ‘Dat sorteer ik later wel.’ Maar toen de zak er aan het eind van de dag nog stond, besloot ik alles maar in de container te gooien. ‘Ach, een keertje kan geen kwaad,’ zei ik tegen mezelf.
Die ‘ene keer’ werd echter een gewoonte. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik mijn afval niet meer scheid. Na een lange dag, als mijn zoontje eindelijk slaapt – hij is inmiddels zes maanden en slaapt al iets beter – gooi ik alles gewoon in dezelfde zak.
Van voedselresten tot verpakkingen, doekjes en luiers, het gaat allemaal in dezelfde container. Omdat ik niet wil dat mijn buren het merken, doe ik dit vaak stiekem ’s avonds laat, als het donker is. Ik moet dan een stukje door de straat lopen, en dat voelt altijd een beetje beschamend.
Ik weet dat het niet iets is om trots op te zijn, en ik realiseer me dat ik mijn gewoonten moet aanpassen. Ik herinner mezelf eraan dat een betere wereld bij jezelf begint, en met mijn zoon in gedachten moet ik het goede voorbeeld geven. Zodra het in huis weer wat rustiger is, beloof ik mezelf om mijn gedrag te veranderen. Maar tot die tijd kies ik gemak boven mijn goede bedoelingen.”
Bron: metro
De naam Luuk is bedacht om de privacy van de persoon te waarborgen.
“`
