Marjan, 37, is kwaad op haar ouders. Hoe komt dat? Ze hebben haar kind meegenomen naar de McDonald’s, terwijl Marjan juist ervoor had gekozen dat haar kind geen vlees en zuivel mag. Dit kwam hard bij haar binnen en ze voelt zich erg teleurgesteld en kwaad. “Mijn kind eet geen vlees of zuivel,” zegt ze boos, “en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!” Ze hecht veel waarde aan een plantaardige levensstijl en probeert dit ook aan haar kind door te geven. Marjan vindt gezond en bewust eten essentieel voor haar zoon en had hier duidelijke afspraken over gemaakt met haar ouders. Omdat haar ouders deze afspraken naast zich neer hebben gelegd en naar een fastfoodketen zijn gegaan, voelt het voor Marjan alsof haar opvoedingskeuzes genegeerd worden.
Ze snapt niet waarom haar ouders deze beslissing hebben genomen, vooral omdat ze weten dat ze tegen fastfood is. Voor Marjan is het niet alleen een kwestie van gezonde voeding, maar ook een principekwestie. Ze heeft het idee dat haar ouders haar waarden niet serieus nemen, wat haar erg boos maakt.
Vertrouwen gebroken
Marjan vraagt zich nu af hoe ze weer vertrouwen in haar ouders kan krijgen. Ze vindt het lastig om hen nog eens voor haar kind te laten zorgen, omdat ze bang is dat ze haar regels opnieuw niet zullen volgen. Voor haar is het cruciaal dat anderen haar opvoedingskeuzes respecteren, en nu voelt ze zich verraden.
Ze hoopt dat haar ouders hier iets van leren en in het vervolg beter nadenken over de gevolgen van hun acties voor haar kind. Marjan wil duidelijk maken dat haar opvoedingsprincipes staan als een huis en dat ze verwacht dat iedereen deze naleeft.
Dit heeft Marjan aan het denken gezet over hoe ze in de toekomst soortgelijke situaties kan vermijden. Ze wil ervoor zorgen dat haar kind niet opnieuw wordt blootgesteld aan eetgewoonten die niet passen bij haar waarden. Het is voor Marjan belangrijk om duidelijk haar grenzen aan te geven en dat haar ouders goed beseffen hoe fundamenteel dit voor haar is.
