Op een ochtend hakte Mark Jansen uit Utrecht de knoop door: hij stopte met zijn magazijnbaan en vroeg een bijstandsuitkering aan. Dat was geen impuls, maar een bewuste keuze na jaren zwoegen. Hij kwam tot de conclusie dat hij met een uitkering financieel beter uit zou komen dan met zijn salaris.
Mark woont samen met zijn partner Anita en hun twee tienerdochters. Hij koos heel bewust voor deze nieuwe koers. “Werken levert me simpelweg te weinig op. Met de bijstand houd ik zo’n 200 euro per maand meer over,” legt hij uit. Een berekening, die een financieel adviseur naliep, toonde het zwart op wit: van zijn brutoloon van €2.200 bleef netto ongeveer €1.500 over, terwijl de bijstand neerkomt op zo’n €1.700 per maand.
Na ruim tien jaar vroeg uit bed en fysiek zwaar werk doen, voelde dit inzicht als een keerpunt. Samen met Anita besloot hij dat de overstap naar de bijstand, puur financieel gezien, logischer was. Zijn standaardritme van om 5:30 uur opstaan verdwijnt daarmee, en de dagelijkse werkdruk wordt een stuk lichter.
Anita staat achter hem, maar denkt ook aan later. “Het is een flinke verandering,” zegt ze, “dus we moeten strak op de centen letten.” De dochters, Emma en Sophie, reageren verschillend: Emma vindt het fijn dat haar vader meer thuis is, terwijl Sophie zich afvraagt wat dit betekent voor hun levensstijl, zoals vakanties en uitstapjes.
Wat dit breder laat zien
Marks keuze legt een groter probleem in Nederland bloot: de afweging tussen hard werken voor relatief weinig en het vertrouwen op het sociale vangnet. Dat roept vragen op over wat werk waard is en hoe goed het stelsel van uitkeringen werkt.
Critici benadrukken dat het huidige systeem mensen kan afremmen om (meer) te gaan werken, waardoor afhankelijkheid toeneemt. Dat laat zien hoe belangrijk het is dat beleid zó is ingericht dat er voldoende steun is, maar werken ook daadwerkelijk loont.
Het verhaal van Mark raakt aan grote thema’s: de toekomst van de sociale zekerheid en de koers van het arbeidsmarktbeleid. Moet arbeid altijd financieel aantrekkelijker zijn dan een uitkering? Is het vangnet te ruimhartig of precies passend? Zulke vragen spelen al jaren en verdwijnen niet snel.
Terwijl Mark went aan een leven met minder werkstress, blijft het spannend hoe dit op lange termijn uitpakt. Met de steun van zijn gezin hoopt hij vooral op meer rust en stabiliteit. Net als bij anderen in een vergelijkbare situatie zal pas later blijken of dit de juiste stap was.
