Uit eten bij toprestaurants: “Mijn man Pieter-Paul en ik houden ervan om lekker uit eten te gaan. We kiezen vaak voor plekken die in de Michelin-gids staan, want dan weet je zeker dat het de moeite waard is,” vertelt Rozemarijn. “Onze dochters van 3 en 5 blijven dan gezellig thuis met de oppas. Zij vinden zo’n uitgebreid zevengangenmenu met bijpassende wijn niet leuk, dus genieten wij daar maar samen van. Het is ook fijn om even quality time met z’n tweeën te hebben. Terwijl de kids en de oppas een pizza eten, smikkelen wij van een sterrenmaaltijd. Iedereen blij en tevreden.”
Lieve complimenten
Al vinden de kinderen een avondje met de oppas leuk, ze vragen steeds vaker of ze mee mogen naar het restaurant. “Kinderen van deze leeftijd passen niet in een sterrenrestaurant, maar we nemen ze wel vaak mee voor een lunch. Pieter-Paul en ik bestellen dan elk twee gerechten, en de kids eten gezellig mee. Meestal gedragen ze zich keurig. Onlangs kregen we zelfs complimentjes van andere gasten omdat de kinderen zo netjes aan tafel zaten.”
Fristi en kleurboeken
Maar het loopt niet altijd gesmeerd. “Onze oudste was laatst erg boos toen we een eetcafé binnenstapten. Ze vond het allemaal stom en zei dat ze het ‘een heel stom restaurant vond’. Pieter-Paul en ik wilden het liefst verdwijnen, maar de serveerster pakte het goed op met een Fristi en een kleurboek. Daardoor kalmeerde ze en konden wij rustig eten. Uiteindelijk heeft niemand echt last van haar gehad.”
Chagrijnige blikken
Laatst ging het weer mis, dit keer in een kleine bistro. “Met speelgoed en iPads kwamen we binnen. Bij het settelen van de kinderen merkten we al iets van onvriendelijke blikken van andere gasten. ‘Mama, waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, zei onze oudste te hard, terwijl een vrouw ons afkeurend aankeek. Ik negeerde de vraag en knikte vriendelijk naar de vrouw, die toen haar hoofd wegdraaide en begon te fluisteren met haar metgezel. Wat een zurige blik, dacht ik nog.”
Niet gewenst
Rozemarijn en haar gezin voelden zich al snel niet op hun plek in het restaurant. “Ook de medewerkers leken het niet op prijs te stellen dat onze kinderen er waren. Zelfs nadat wij een dure fles wijn van 95 euro hadden besteld, wilden ze geen speciaal kindergerecht maken. ‘Nee, dat doen we hier niet. Ze kunnen iets van de kaart kiezen.’ Dat hebben we dan maar gedaan, maar onze meisjes vonden het niet lekker en begonnen te huilen.”
Uiteindelijk was het lastig om de kinderen rustig te houden. “Eerst huilen, dan schreeuwen, en vervolgens rolden ze over de grond. Geen enkel trucje hielp. Pieter-Paul ging met hen naar de gang, terwijl ik nog eens friet probeerde te bestellen. Wat er toen gebeurde, was niet te geloven… ‘Mevrouw, andere gasten hebben last van uw kinderen. Uw rekening is klaar. U kunt de rest van het eten en de wijn meenemen,’ zei een kelner ongevoelig. Ik gooide het geld op tafel, stopte de dure fles wijn in mijn tas, en verliet boos het restaurant.”
Het restaurant biedt z’n verontschuldigingen aan
De volgende dag kreeg Rozemarijn een belletje van het restaurant met excuses. “De eigenaar legde uit dat hij van het personeel had gehoord wat er gebeurd was. Hij zei dat meerdere gasten over onze kinderen hadden geklaagd, maar dat we nooit op die manier het restaurant hadden mogen verlaten. Hij gaf ons het geld voor het eten en de wijn terug, en bood ons een etentje voor twee aan. Dit vonden we heel netjes van hem.”
