Uit eten bij topgerechtenrestaurants: “Mijn man Pieter-Paul en ik houden ontzettend van uit eten gaan. Meestal kiezen we plekken uit de Michelin-gids, dan weet je zeker dat je goed zit,” vertelt Rozemarijn. “Onze dochters van 3 en 5 blijven dan thuis met de oppas. Een lang zevengangenmenu met wijnarrangement is niets voor hen, dus wij genieten er met z’n tweeën van. Die rustmomentjes voor onszelf waarderen we ook. Terwijl de kinderen en de oppas smullen van een pizza, zitten wij aan een sterrenmaaltijd. Iedereen blij.”
Lieve complimenten
Hoewel de kinderen het leuk vinden om een avondje met de oppas door te brengen, vragen ze steeds vaker om mee te mogen naar het restaurant. “Kinderen op deze leeftijd in een sterrenrestaurant, dat kan nog niet, maar af en toe maken we een uitzondering voor de lunch. Pieter-Paul en ik bestellen dan ieder twee gerechten, en de kinderen eten gezellig mee. Meestal gedragen ze zich voorbeeldig. Onlangs kregen we nog complimenten van mensen aan een andere tafel omdat de kinderen zo netjes en leuk aan tafel zaten.”
Fristi en kleurboeken
Maar het gaat niet altijd vlekkeloos. “Onze oudste werd laatst heel chagrijnig zodra we het eetcafé binnenkwamen. Niets was goed genoeg en ze riep dat ze het ‘een stom restaurant’ vond. Pieter-Paul en ik wilden het liefst verdwijnen, maar het meisje dat ons bediende, kwam met een Fristi en een kleurboek. Daardoor kalmeerde ze en konden wij rustig eten. Uiteindelijk heeft niemand echt last van haar gehad.”
Onvriendelijke blikken
Laatst ging het toch weer mis, dit keer in een kleine bistro. “Met speelgoed en iPads kwamen we binnen. Bij het installeren van de kinderen zagen we al onvriendelijke blikken van andere gasten. ‘Mamma, waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, vroeg onze oudste net iets te luid, terwijl een dame ons afkeurend aankeek. Ik negeerde haar vraag en glimlachte vriendelijk naar de dame, die toen haar hoofd wegdraaide en begon te fluisteren met haar tafelgenoot. Wat een zure blik, dacht ik nog.”
Blijf lezen op de volgende pagina
