Merk je dat je soms de drang voelt om iemand te corrigeren als je een spelfout ontdekt? Je zou daar misschien nog eens over moeten nadenken. Onderzoek toont namelijk aan dat taalcorrectors vaak worden gezien als minder prettig gezelschap.
Deze bevinding komt uit een studie van de Universiteit van Michigan. Deelnemers lazen verschillende e-mails, waarin sommige vol spelfouten zaten en anderen vlekkeloos waren. Van tevoren vulden ze een vragenlijst in om hun persoonlijkheid in kaart te brengen.
Na het lezen gaven ze hun mening over de vriendelijkheid en het intelligentieniveau van de e-mailschrijvers. Het onderzoek onthult verrassende inzichten over hoe taalgebruik onze sociale perceptie beïnvloedt.
Conclusies van het onderzoek
Wat ontdekten de onderzoekers precies? Mensen die spontaan en open zijn, lieten kleine fouten vaak voor wat ze waren. Ze lieten zich er niet door afleiden. Daarentegen vonden deelnemers die als gesloten en minder vriendelijk werden beschouwd, de fouten storend en wezen er graag op.
De onderzoekers denken dat dit verschil te maken heeft met hoe tolerant mensen zijn voor afwijkingen. Personen die als meer gesloten bekendstaan, kunnen minder soepel omgaan met dingen die anders lopen dan verwacht, en daardoor ergeren ze zich sneller aan fouten van anderen. Dit gedrag kan hen minder sympathiek laten overkomen.
Dit onderzoek biedt inzichten in hoe we anderen beoordelen op hun taalgebruik en kan je laten nadenken over je eigen neiging om fouten te corrigeren.
Ben je nieuwsgierig naar andere veelgemaakte taalfouten? Denk aan woorden zoals ‘zowiezo’ of ‘capuchino’. Deze fouten zie je vaak op sociale media. Misschien vind je het leuk om eens een lijstje met veelvoorkomende taalfouten te bekijken.
