Karin, 38 jaar oud en een zelfstandig ondernemer uit Nijmegen, heeft haar eigen ideeën over de belastingregeling in Nederland. Ze vindt dat mensen zonder kinderen minder belasting zouden moeten betalen. “Waarom zou ik dezelfde belastingtarieven moeten betalen als ouders die gebruikmaken van voorzieningen zoals kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze pleit voor een billijker belastingstelsel waarbij mensen zonder kinderen financieel beloond worden.
Karin benadrukt dat haar mening niet voortkomt uit een afkeer van kinderen. “Kinderen zijn natuurlijk essentieel voor de toekomst van onze samenleving,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, maak je geen gebruik van die voorzieningen. Waarom zou ik dan hetzelfde moeten bijdragen als degenen die dat wel doen?”
Ze wijst op de vele fiscale voordelen voor ouders, zoals kinderbijslag en belastingkortingen. “Dat is allemaal prima, maar kinderloze mensen worden over het hoofd gezien. Wij dragen bij, maar zien er niets voor terug.” Volgens haar is het leven zonder kinderen aanzienlijk goedkoper, terwijl ouders vaak klagen over financiële lasten. “Veel van hun kosten worden door de overheid gedekt. Zonder kinderen ben je financieel altijd benadeeld,” merkt ze op.
Ieder jaar betaalt Karin duizenden euro’s aan belastingen voor voorzieningen waar ze zelf geen gebruik van maakt. “Ik werk hard en betaal keurig belasting, maar soms voelt het als een straf omdat ik geen kinderen heb. Dat is gewoon niet eerlijk,” zegt Karin.
Een kindervrij leven en belastingen
Karin legt uit dat kinderen krijgen een bewuste keuze is. “Niemand verplicht je kinderen te krijgen. Het is net zo’n persoonlijke keuze om kinderloos te blijven, net als mijn keuze. Waarom zou ik dan moeten betalen voor andermans keuzes?”
Volgens haar zouden ouders meer verantwoordelijkheid moeten dragen voor de kosten die hun gezin met zich meebrengt. “Ik heb niks tegen gezinnen, maar het is niet mijn taak hun financiële lasten te verlichten,” aldus Karin. Ze stuit vaak op weerstand vanwege haar standpunt, vooral in haar omgeving. “Mensen noemen me soms egoïstisch of zeggen dat ik er niets van begrijp omdat ik zelf geen kinderen heb. Maar mijn kritiek is gericht op het systeem, niet op de kinderen zelf,” legt ze uit.
Karin merkt dat veel van haar vrienden zonder kinderen dezelfde frustraties ervaren, ook al delen ze die niet altijd. Het is een gevoelig onderwerp en ouders voelen zich soms aangevallen, wat niet haar bedoeling is. “Het lijkt alsof mensen zonder kinderen vaak worden genegeerd, terwijl zij ook een belangrijke rol in de samenleving spelen,” constateert Karin.
Hoewel ze weet dat het veranderen van het belastingstelsel niet eenvoudig is, hoopt Karin dat er een begin gemaakt kan worden met een discussie over een eerlijke lastenverdeling. “We moeten het gesprek over dit onderwerp aangaan,” vindt ze. Een mogelijke oplossing zou volgens haar zijn om kinderloze mensen een belastingkorting te geven, zodat hun bijdrage aan de samenleving meer gewaardeerd wordt. Zo zouden zij vergelijkbare voordelen kunnen ontvangen als ouders nu krijgen.
Karin ziet haar standpunt over het belastingsysteem ook als een kwestie van erkenning. “De samenleving is voornamelijk gericht op gezinnen en kinderen, maar degenen zonder kinderen leveren ook een belangrijke bijdrage. Het zou goed zijn om die inzet te waarderen en daarover een breder maatschappelijk debat te voeren,” stelt ze voor.
Wat vind jij? Moeten mensen zonder kinderen minder belasting betalen, of is het eerlijk dat iedereen evenveel bijdraagt? Deel je mening op onze Facebook-pagina en doe mee aan deze discussie!
