Melkboer
In de periode tot aan het eind van de zestiger jaren was het gebruikelijk dat deze leverancier dagelijks verse melkproducten aan de deur bezorgde. In de beginjaren gebeurde dit middels paard en kar of een transportfiets, maar later schakelde men over op een elektrisch aangedreven melkvoertuig. Destijds kwam de Melkboer langs met paard en wagen. “In de winter was het geen uitzondering om een laagje ijs aan te treffen op de net aangeschafte melk of pudding; verwarming was immers afwezig in zulke karren. De zuivel werd aangeboden in flessen, afgesloten met gekleurde aluminium doppen – rood voor karnemelk, blauw voor halfvolle melk, en in het weekend werden yoghurt en vla toegevoegd aan het assortiment.”
Voddenboer
Een ander beroep uit vervlogen tijden was de voddenboer. Waar tegenwoordig oude kleding en textiel vaak in de vuilnisbak of in speciale containers belanden, werd het vroeger rechtstreeks opgehaald door iemand van de lompenhandel. Deze kledingstukken kregen een tweede leven door ze opnieuw te verkopen, en textiel dat niet meer verkoopbaar was, werd verwerkt tot poetslappen. Vanwege de dalende winsten is het ambacht van voddenboer in de jaren zeventig verdwenen.
Kolenboer
De Kolenboer is een nostalgisch figuur uit het verleden. Het is voor de hedendaagse jeugd wellicht moeilijk voor te stellen, maar er kwam ook iemand langs de deuren om steenkool te slijten. Tot 1945 werden deze zware zakken met paard en wagen vervoerd; daarna stapten de meeste steenkoolverdelers over op een klein vrachtwagentje. Bij de nadering van de herfst vulde de steenkoolhandelaar de voorraad in de tuin aan. We kochten het per mud, verpakt in een grote juten zak. De opkomst van aardgas in de beginjaren zestig maakte steenkool minder gewild, wat het geleidelijk einde van dit beroep betekende.
SRV-wagen
Als laatste de legendarische rijdende winkel, een vaste waarde in het straatbeeld van weleer. De afkorting SRV staat voor ‘Samen Rationeel Verkopen’, een concept dat door diverse groothandels werd opgezet om hun aanbod te verbreden van enkel melk tot een uitgebreider assortiment. De SRV-wagen had een kenmerkende geur die veel mensen zich nog kunnen herinneren. De glazen flessen voor melk en yoghurt die in kratten werden aangeleverd, staan ook nog in het geheugen gegrift. Deze wagens waren de voorlopers van de moderne supermarkt, compleet met spaaracties. Hoewel supermarkten nu dominant zijn, is de SRV-wagen nog steeds niet helemaal uit het straatbeeld verdwenen. Een handvol, ongeveer 200, rijdt nog steeds rond, vooral in dorpen en regio’s waar supermarkten schaars zijn.
Wat roepen deze herinneringen bij jou op? Deel ze in de reacties!
Bron artikel | Margriet
