Rayan, een man van veertig, stelt een vraag die veel Nederlanders laat glimlachen of hun wenkbrauwen doet fronsen: “Waarom is stamppot zo geliefd in Nederland? Het lijkt echt nergens naar, als je het mij vraagt!” Hij is opgegroeid in een multiculturele buurt waar hij in aanraking kwam met de rijke en diverse smaken van gerechten van over de hele wereld.
Ook al woont hij al lang in Nederland, blijft hij zich verbazen over de populariteit van de simpele stamppot onder Nederlanders. Voor hem is het gerecht nog altijd een mysterie. Hij ziet stamppot als niet meer dan aardappelpuree gemengd met een beetje groenten en af en toe een stukje worst. “Ik heb veel respect voor de Nederlandse cultuur, maar stamppot, daar ga ik nooit fan van worden,” zegt hij met een lachje.
Steeds weer deelt hij zijn verwondering over de populariteit van stamppot met zijn vrienden. Voor Rayan heeft het gerecht weinig smaak en mist het de complexiteit die hij gewend is van de gerechten uit zijn cultuur en die van zijn vrienden.
“Als ik stamppot eet, voelt het alsof er iets ontbreekt,” legt hij uit. “Het lijkt wel alsof ik iets consumeer dat nog niet af is.” Voor Rayan is eten meer dan alleen voeding; het gaat om een ervaring met gelaagde smaken. Stamppot valt volgens hem in de categorie ’te eenvoudig’.
Toch krijgt hij vaak onverwachte reacties wanneer hij zijn mening deelt met zijn Nederlandse vrienden en kennissen. “Ze kijken dan verbaasd,” lacht hij. “Voor hen is stamppot echt comfortfood, een gerecht dat herinneringen aan vroeger oproept. Ze vertellen over koude winteravonden waar ze als kinderen genoten van een warme maaltijd met hun familie. Het voelt als thuiskomen voor hen.”
Hoewel hij begrijpt dat er een emotionele band met stamppot bestaat, verklaart dat voor hem nog steeds niet waarom zoveel mensen het lekker vinden. “Vrienden zeggen dat de eenvoud juist de charme is,” zegt Rayan. “Volgens hen zijn de aardappels, groenten en het vlees puur van smaak en heb je niks anders nodig. Maar ik ben gewoon gewend aan gerechten met meer kruiden en specerijen. Voor mij moet er iets bij zitten dat pit heeft.”
Zijn vrienden lachen vaak en dagen hem uit om stamppot zelf op smaak te brengen. “Ik heb het al geprobeerd met een beetje knoflook en een vleugje komijn, maar ik vind het nog steeds flauw,” schatert hij.
Lees verder op de volgende pagina
