Ik ben Mo, elf jaar oud en ik woon in Rotterdam. Elke dag fiets ik zes kilometer naar school op mijn gave, brede fatbike. Geen bus of auto, gewoon lekker fietsen door alle weersomstandigheden.
Mijn vader hoeft me niet met de auto te brengen, wat een hoop uitlaatgassen bespaart. De bus sla ik ook over, want die zit altijd vol. Waarom zou ik me daar nog bij wringen?
Nederland wil toch groener worden?
Ze zeggen steeds dat Nederland duurzamer moet, dat er minder CO₂-uitstoot moet zijn. Nou, ik doe mijn steentje al bij. En dat op mijn leeftijd! Toch klagen ze over fatbikes, alsof dat het probleem is.
Sommigen zeggen dat fatbikes gevaarlijk zijn. Maar gevaarlijk is nogal een woord. Als je normaal fietst en jezelf niet als een gek gedraagt, is er niets aan de hand. Het ligt aan de persoon, niet aan de fiets.
Het vermindert juist uitstoot
Iedereen weet dat auto’s het milieu schaden. Als mijn vader me dagelijks met de auto zou brengen, zouden we veel meer CO₂ per jaar uitstoten. Maar het lijkt minder uit te maken dan mijn grote wielen.
Fatbikes maken fietsen juist leuk voor jongeren. Met zo’n stoere fiets stap je sneller op de pedalen in plaats van stil te zitten. Dat is toch precies wat we nodig hebben?
Volwassenen zijn hypocriet
Misschien stoort het hen dat jongeren hun groene praatjes beter uitvoeren dan zijzelf. Wij pakken de fiets, terwijl zij met grote auto’s door de stad rijden. Echt hypocriet.
Volwassenen lijken vaak te vergeten hoe het is om jong te zijn. Alles wat leuk en handig is, wordt afgekraakt met regels en verboden. Maar soms moet je gewoon genieten van wat werkt.
Stop met alles verbieden
Ik begrijp dat er regels nodig zijn. Maar dingen verbieden is niet de oplossing. Leer de jongeren veilig te fietsen en pak de paar roekeloze types aan. Bestraf niet iedereen.
Als we echt milieuvriendelijk willen zijn, moeten we investeren in alles wat de CO₂-uitstoot vermindert. Fatbikes horen daarbij, punt uit. Anders blijven die praatjes gewoon maar praatjes.
En jij dan?
Wat denk jij? Moeten we kinderen straffen die zes kilometer naar school fietsen in plaats van met de auto te gaan, omdat hun fiets ‘te groot’ is? Of moeten we juist blij zijn dat wij al doen waar volwassenen alleen maar over praten?
