Sanne, 29 jaar oud en een moeder, draagt een moeilijk geheim met zich mee. Terwijl ze haar pasgeboren derde baby in haar armen wiegt, worstelt ze met een overweldigend schuldgevoel dat ze nauwelijks onder woorden kan brengen. “Ik wilde geen derde kindje,” fluistert ze, haar ogen vol verdriet.
Het zijn harde woorden, maar deze realiteit is iets wat Sanne dagelijks moet dragen. Ze houdt onvoorwaardelijk van haar kleintje, daar twijfelt niemand aan, maar de onverwachte zwangerschap heeft haar overrompeld.
Sanne en haar partner hadden altijd het plan om twee kinderen te krijgen. Met hun twee kinderen, een jongen en een meisje van vier en zes jaar oud, leek hun gezin compleet.
“Alles leek perfect,” zegt Sanne. “We hadden een goede balans in ons leven gevonden en alles viel mooi op zijn plaats.”
Het idee van een derde kindje was nooit echt iets waar ze over hadden nagedacht. Ze had haar handen vol aan haar werk, haar relatie en de zorg voor hun twee kleine rakkers. Hun leven was hectisch, maar in zekere zin ook voorspelbaar.
Toen ze erachter kwam dat ze onverwacht zwanger was van hun derde kind, werd hun wereld ineens op zijn kop gezet. “Ik was helemaal van slag,” vertelt Sanne. “Ik voelde me overweldigd en onzeker. Hoe zouden we dit gaan redden?”
Lees verder op de volgende pagina
