Yvet: Ik ging naar een feestje 500 meter verderop terwijl mijn baby sliep

Yvet deed iets waar veel ouders niet aan zouden durven denken. Vorige week ging ze naar een feestje bij haar buren, slechts 500 meter verderop, terwijl haar baby thuis in zijn bedje lag te slapen. Het lijkt misschien een onschuldige keuze, maar het heeft tot veel ophef en discussie geleid. Sommigen vinden het onverantwoord en gevaarlijk, anderen zeggen dat Yvet een slimme en praktische oplossing heeft gevonden. Wat zou jij doen in zo’n situatie?

Feestje Bij De Buren

Het begon met een uitnodiging voor een buurtfeestje. De buren, een paar huizen verder, organiseerden een barbecue en Yvet was uitgenodigd. Ze had zin in een leuke avond, even ontsnappen aan luiers en flesjes. Maar er was een probleem: ze kon geen oppas vinden. Haar vaste oppassen waren bezet of niet beschikbaar. Haar man was voor zijn werk weg, en ze wilde de uitnodiging niet zomaar afslaan. Dus besloot ze iets te doen wat velen afkeurenswaardig zouden vinden.

De Babyfoon Als Uitkomst

Yvet nam haar babyfoon mee, legde haar baby in zijn bedje en ging naar het feestje. “Wat kan er misgaan?” dacht ze. “Ik ben maar 500 meter verderop en heb de babyfoon bij me. Als er iets gebeurt, ben ik zo thuis.” Voor Yvet leek het een logische en veilige keuze. Ze was tenslotte dichtbij genoeg om snel thuis te zijn als er iets misging. Bovendien sliep haar baby meestal rustig door, de kans dat hij wakker zou worden leek klein.

De Baby Thuis Laten Slapen

Aanvankelijk werkte haar plan perfect. Yvet had het naar haar zin, kletste met vrienden en buren, en hield ondertussen de babyfoon goed in de gaten. Elk half uur liep ze even naar huis om te kijken of alles in orde was. Haar baby sliep rustig door, en Yvet voelde zich steeds ontspannener. De avond vorderde en de tijd vloog voorbij. Voor ze het wist, was het al na middernacht. De meeste gasten gingen al naar huis, en Yvet besloot dat het tijd was om zelf ook naar huis te gaan.

Thuis Om Twee Uur ’s Nachts

Om twee uur ’s nachts was Yvet weer thuis. Haar baby lag nog steeds rustig te slapen. Alles leek perfect te zijn gegaan. Maar toen begon ze te piekeren over haar beslissing. Ze vroeg zich af of het wel echt zo onschuldig was als het leek. Wat als er iets was gebeurd? Wat als de baby wakker was geworden en had gehuild? Wat als er brand was uitgebroken, of als iemand had ingebroken? Die vragen bleven door haar hoofd spoken, en schuldgevoelens begonnen op te komen.

Lees verder op de volgende pagina…