Als het moment daar is om vaarwel te zeggen tegen je trouwe hond of kat, wordt je hart in stukken gereten. Het maakt niet uit hoe lang en mooi hun leven samen met jou is geweest; hun afscheid komt altijd te vroeg en is intens verdrietig.
Het verplichte tripje naar de dierenarts om je geliefde beestje uit zijn of haar lijden te helpen is ongelofelijk zwaar. Ik herinner me nog als de dag van gisteren hoe wij als familie afscheid moesten nemen van onze hond; een moment dat voor altijd in mijn geheugen staat gegrift. Ondanks de pijn was ik dankbaar dat ik er voor hem kon zijn tot het allerlaatste moment.
Ik deed mijn best om mijn echte gevoelens niet te laten merken, wetende dat mijn hond het meteen zou oppikken als ik angstig of verdrietig was. De dagen daarna waren gevuld met tranen, hoewel ik wist dat mijn maatje op een plek was waar hij geen pijn meer had. Toch bleef het gemis enorm.
Sommige huisdiereigenaren vinden het echter te zwaar om erbij te blijven als hun huisdier inslaapt en laten de daad aan de dierenarts over. Een dierenarts heeft anoniem zijn of haar emoties over deze situatie uitgesproken.
De hartbrekende brief van de dierenarts lees je op de volgende pagina…
