Herinner je je deze dingen nog van school in de jaren 60? Ontdek ze hier!

In de jaren ’60 verliep school heel anders dan tegenwoordig, met eigen tradities die nog bij velen nostalgische gevoelens oproepen. Het was een tijd waarin discipline en orde belangrijk waren, en waarin leraren gerespecteerde figuren waren. Lesgeven en het schoolleven hadden een duidelijke structuur, te zien in alles, van rapporten tot straffen.

Rapportages en het gezag van docenten

Rapporten waren essentieel in de schoolervaring van de jaren ’60. Leraren vulden ze zorgvuldig in met commentaar op de prestaties en het gedrag van de student. De cijfers waren duidelijk en soms erg direct, zonder veel aandacht voor het zelfvertrouwen van het kind. Een slecht rapport kon veel spanning opleveren, omdat ouders hoge eisen stelden. Er was weinig ruimte voor discussie; als je niet goed presteerde, moest je harder werken. De rapporten waren vaak met een vulpen geschreven, soms in mooie kalligrafie, wat ze een klassieke uitstraling gaf.

De bok en lichamelijke opvoeding

In de gymzaal stond altijd de bok, een groot houten toestel dat je moest overwinnen tijdens gymnastiekles. Het was een symbool van de fysieke training in die tijd en hoorde bij de reeks toestellen die je onder de knie moest krijgen. Voor sommige kinderen was de bok een behoorlijke uitdaging, maar het hoorde erbij. Het gebruik van de bok gaf een praktische dimensie aan gymles, waarbij doorzettingsvermogen en behendigheid centraal stonden.

Vulpennen en inktvlekken

In de jaren ’60 schreven de meeste kinderen met een vulpen. Zo’n pen was een statussymbool en essentieel voor het leren schrijven. De pen vereiste precisie, want één verkeerde beweging bracht gauw een grote inktvlek op papier, kleding of vingers. Uitwisbare inkt was er niet; netjes en foutloos schrijven waren belangrijk. Veel kinderen hadden een flesje inkt om hun pen te vullen, wat het leren schrijven iets belangrijks en plechtigs gaf.

De klassieke leren schooltas

Vrijwel ieder kind had een stevige leren schooltas, vaak een log en vierkant model dat je over de schouder of in de hand droeg. De tas was gevuld met boeken, schriften, een broodtrommel en natuurlijk de vulpen met inktpot. Deze leren tassen waren bijna onverwoestbaar en gingen jarenlang mee. Door het intensieve gebruik kregen de tassen een eigen karakter met krassen en slijtageplekken, wat ze heel persoonlijk maakte.

Straf: in de hoek staan

Strenge discipline was belangrijk in de jaren ’60, en wie zich misdroeg, merkte dat snel. Een veelvoorkomende straf was “in de hoek staan”. Kinderen moesten letterlijk met hun gezicht naar de muur staan als teken van berouw. Het was een duidelijke, fysieke les dat slecht gedrag niet werd getolereerd, en veel kinderen herinneren zich die momenten nog goed.

Kortom, de schooltijd in de jaren ’60 zat vol discipline, structuur en strikte gewoontes. Van zorgvuldig ingevulde rapporten tot leren schooltassen, en van vulpennen tot straffen, het was een tijd waarin leren en opvoeding heel anders waren dan nu. Voor velen roept deze periode nostalgische herinneringen op aan een gestructureerde, duidelijke en soms strikte schooltijd.