Als kind was frisdrank echt iets heel bijzonders. Coca-Cola en 7up kenden we nog niet, maar priklimonade hadden we wel. Het was een luxe die je meestal alleen op verjaardagen kreeg, of misschien op een gelukkige zaterdagavond. Vaak kreeg je maar één glaasje, waar je dan zo lang mogelijk van probeerde te genieten. Maar als je een beetje avontuurlijk was, dronk je het snel op en zorgde een enorme boer voor een lachbui bij iedereen. Herinner je je nog priklimonade?
Exota
Kun je je Exota limonade nog herinneren? Op zaterdagavond knus op de bank met een zak chips erbij. De limonade kwam in verschillende kleuren: rood voor frambozen, groen voor grenadine, bruin voor champagnepils, geel voor citroen en wit voor cider. Vanaf de jaren ’50 was Exota een groot succes in Nederland, tot de glazen flessen soms onverwachts ontploften. Dat betekende het einde voor het merk en in 1973 ging het bedrijf failliet. Welke smaak vond jij toen het lekkerst?
Spoetnik
Spoetnik was een bijzondere creatie die je zelf maakte. Je begon met een beetje koffiemelk en suiker in een beker en schonk daar dan Exota limonade overheen. Het eindproduct was een romig schuim dat langzaam omhoog borrelde. En dat noemde je dan een spoetnik!
Oude genoegens en hun einde
In de jaren ’60 was Riedel sinas ook erg populair. Het kwam in een bolvormige groene fles met een lastig te openen rode dop. Claas, een trouwe lezer, herinnert zich zijn eerste drank daaruit in 1963: “Op zaterdagavond, ik was acht en vond het geweldig!”
Snor cola was in de jaren ’70 een hit. Het dikke schuim op je glas gaf je een schuimsnor, net als volwassenen met bier hadden. Omdat het niet populair genoeg werd, stopte Vrumona in 1980 met de productie.
Sunkist kwam in handige, piramidevormige kartonnen verpakkingen, perfect voor een stranddag. Plastic flessen waren er nog niet, en grote glazen flessen waren vaak te zwaar. Elk kind had zijn eigen drankje, en niemand maakte zich druk om de extra suikers.
In de jaren ’80 of ’90 hebben velen waarschijnlijk Shandy geprobeerd te maken. Dit was een mix van wat bier en veel 7Up. Thuis heette het ‘sneeuwwitje’, maar het vooraf gemaakte drankje uit de winkel was favoriet.
De allereerste Hero frisdranken uit de jaren ’30, bekend als Perl, werden aangeduid als ‘vloeibaar fruit, verfrissend en gezond’. Later volgden smaken zoals sinas, framboos en cassis.
Joy was een luxueuze frisdrank in een groen flesje, en zowel het flesje als de marketing straalden exclusiviteit uit. Beschikbaar in smaken als citron, sinas en later cassis, verdween het merk toen Heineken het overnam. Is het nog altijd een mooie herinnering voor je?
