Uit eten gaan bij geweldige restaurants: “Mijn man Pieter-Paul en ik zijn dol op lekker eten. We kiezen vaak restaurants uit die in de Michelin-gids staan, omdat je dan weet dat je iets bijzonders mag verwachten,” vertelt Rozemarijn. “Onze dochters van 3 en 5 blijven thuis met de oppas. Ze genieten niet van een uitgebreid zevengangenmenu met wijn, dus wij maken er een leuke avond voor onszelf van. Het is ook heerlijk om even tijd samen te hebben. Terwijl de kinderen met de oppas smullen van een pizza, genieten wij van een diner met sterren. Zo is iedereen tevreden.”
Heerlijke complimenten
Hoewel de kinderen het fijn vinden om een avond met de oppas te zijn, vragen ze steeds vaker of ze mee mogen als wij uit eten gaan. “Kinderen van deze leeftijd in een sterrenrestaurant, dat zien wij niet zo zitten, maar voor de lunch nemen we ze regelmatig mee. Pieter-Paul en ik kiezen dan meestal ieder twee gerechten, en de kinderen smullen lekker mee. Ze gedragen zich vaak voorbeeldig. We kregen laatst zelfs complimenten van andere gasten omdat de kinderen zo netjes en leuk meededen aan tafel.”
Fristi en kleurplaten
Natuurlijk gaat het niet altijd zonder problemen. “Onze oudste was laatst meteen chagrijnig toen we een eetcafé binnenliepen. Niets was goed, en ze riep dat het ‘een heel stom restaurant’ was. Pieter-Paul en ik wilden het liefst verdwijnen van schaamte, maar de serveerster was heel handig met een Fristi en een kleurplaat. Dat kalmeerde haar, en zo konden wij van ons diner genieten. Gelukkig heeft bijna niemand echt last van haar gehad.”
Onvriendelijke blikken
Onlangs ging het opnieuw mis, dit keer in een klein bistro. “We kwamen binnen met wat speelgoed en een iPad. Terwijl we de kinderen hielpen zich te installeren, merkten we al dat andere gasten ons boos aankeken. ‘Waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, vroeg onze oudste veel te luid, terwijl een dame ons afkeurend aankeek. Ik besloot het te negeren en glimlachte nog naar de dame, maar ze draaide haar hoofd weg en begon te fluisteren met haar metgezel. Wat een zure reactie, dacht ik toen.”
Niet welkom
Rozemarijn en haar gezin voelden zich snel ongewenst in het restaurant. “Ook de bediening leek er geen zin in te hebben zodra ze onze kinderen zagen. Zelfs toen we een peperdure fles wijn van 95 euro bestelden, wilden ze geen speciaal gerechtje maken voor de kinderen. ‘Nee, dat doen we niet. Ze kunnen iets van de kaart kiezen.’ Uiteindelijk hebben we dat gedaan, maar onze dochters vonden het niet lekker en begonnen te huilen.”
Het bleek lastig om de kinderen rustig te krijgen, maar het lukte niet echt. “Eerst kwamen er tranen, toen geschreeuw, en daarna rolden ze over de grond. Geen enkel trucje werkte. Pieter-Paul nam ze mee naar buiten, terwijl ik probeerde friet te bestellen. Toen gebeurde iets onvoorstelbaars… ‘Mevrouw, andere gasten hebben last van uw kinderen. Hier is uw rekening. U kunt de rest van het eten en de wijn meenemen,’ zei een kelner kil. Ik legde het geld op tafel, stak de dure wijn in mijn tas, en vertrok boos uit het restaurant.”
Verontschuldigingen van het restaurant
De volgende dag belde de eigenaar van het restaurant ons om zijn excuses aan te bieden. “Hij vertelde dat hij gehoord had wat er was gebeurd. Hij zei dat meerdere gasten hadden geklaagd over onze kinderen, maar dat we nooit op die manier hadden mogen worden weggestuurd. Hij voorzag ons van een terugbetaling voor het eten en de wijn, en bood ons een etentje voor twee aan. Dat vonden we heel aardig en professioneel van hem.”
