Karin, een 38-jarige zelfstandige uit Nijmegen, heeft haar eigen kijk op belastingzaken in Nederland. Ze vindt dat mensen zonder kinderen minder belasting zouden moeten betalen. “Waarom betaal ik hetzelfde bedrag als ouders, terwijl zij volop gebruikmaken van kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze roept op tot een rechtvaardigere belastingverdeling, waarbij kinderloze mensen financieel voordeel zouden hebben.
Karin benadrukt dat haar standpunt niets te maken heeft met een hekel aan kinderen. “Kinderen zijn uiteraard belangrijk voor de toekomst van onze samenleving,” legt ze uit. “Maar als je geen kinderen hebt, maak je ook geen gebruik van die voorzieningen. Waarom zou ik dan evenveel moeten bijdragen als zij die dat wel doen?”
Ze noemt de vele belastingvoordelen die ouders krijgen, zoals kinderbijslag en belastingkortingen. “Dat is allemaal prima, maar kinderloze individuen worden niet meegenomen. Wij betalen wel, maar krijgen niets terug.” Ze wijst erop dat het leven zonder kinderen aanzienlijk goedkoper is, ook al klagen ouders vaak over financiële lasten. “Veel van hun lasten worden door de overheid gesubsidieerd. Zonder kinderen ben je financieel de klos,” zegt ze.
Elk jaar betaalt Karin duizenden euro’s aan belastingen die naar voorzieningen gaan waar zij geen gebruik van maakt. “Ik doe mijn werk en betaal netjes mijn belastingen, maar soms voelt het als een straf dat ik geen kinderen heb. Dat is echt niet eerlijk,” merkt Karin op.
Leven zonder kinderen en belastingen
Karin wijst erop dat het krijgen van kinderen een bewuste keuze is. “Niemand wordt verplicht kinderen te krijgen. Het is een persoonlijke keuze om kinderloos te blijven, net als die van mij. Waarom zou ik dan moeten betalen voor de keuzes van anderen?”
Karin vindt dat ouders meer verantwoordelijk zouden moeten zijn voor de kosten die hun gezin met zich meebrengt. “Ik heb niks tegen mensen met kinderen, maar het is niet mijn taak om hun kosten te verlichten,” stelt ze. Haar mening stuit vaak op weerstand, vooral in haar omgeving. “Sommigen noemen me egoïstisch of zeggen dat ik het niet snap omdat ik zelf geen ouderschapservaring heb. Maar het gaat mij om het systeem, niet de kinderen,” legt Karin uit.
Ze merkt op dat veel van haar kinderloze vrienden dezelfde frustraties delen, ook al spreken ze er niet altijd over. Het onderwerp ligt gevoelig, en ouders voelen zich soms aangevallen, wat niet haar bedoeling is. “Het lijkt wel alsof kinderloze mensen vaak worden genegeerd, terwijl ze ook belangrijk werk verrichten in de samenleving,” zegt Karin.
Hoewel Karin zich bewust is dat het aanpassen van het belastingstelsel een uitdagende taak is, pleit ze voor een begin van het debat over een eerlijke verdeling van lasten. “We moeten een gesprek beginnen over dit onderwerp,” meent ze. Een mogelijke oplossing zou volgens haar kunnen zijn om een belastingkorting te geven aan mensen zonder kinderen, zodat hun maatschappelijke bijdrage meer gewaardeerd wordt. Daarmee zouden ze soortgelijke voordelen kunnen ontvangen als ouders nu krijgen.
Voor Karin is haar visie op de belastingdiscussie ook een vorm van erkenning. “De focus van de maatschappij ligt op gezinnen en kinderen, maar degenen zonder kinderen dragen ook hun steentje bij. Het zou goed zijn om die inspanning te erkennen, en daar kunnen we over praten in een breder maatschappelijk debat,” stelt ze voor.
Wat vind jij? Moeten kinderloze mensen minder betalen, of is het juist eerlijk dat iedereen evenveel bijdraagt? Deel je mening op onze Facebook-pagina en meng je in deze discussie!
