Zoeken Naar Hulp
Tom stemde in. “Ik denk dat je gelijk hebt. We hebben al van alles geprobeerd zonder succes. Misschien moeten we echt een deskundige raadplegen om te kijken wat er aan de hand is.”
Met een gevoel van opluchting begon Mona online naar oplossingen te zoeken. Ze kwam op verschillende forums en las veel verhalen van ouders die met hetzelfde probleem zaten. Het viel haar op hoe vaak angsten om alleen te zijn voorkwamen bij kinderen van Sam’s leeftijd, vaak als reactie op stress of grote veranderingen in hun leven.
Een Deskundige Raadplegen
Na wat zoeken vond Mona een kinderpsycholoog die gespecialiseerd was in angststoornissen bij kinderen. Daardoor werd duidelijk dat Sam’s angsten begrijpelijk waren. Er werd een uitgebreid plan opgesteld om Sam stap voor stap te helpen zijn angsten te overwinnen, met onder andere een consistente bedtijdroutine, positieve bevestigingen en een systeem van beloningen voor nachten die Sam in zijn eigen bed doorbracht.
Implementatie van het Plan
Met hernieuwde hoop begonnen Mona en Tom het plan in praktijk te brengen. Ze maakten Sam’s kamer gezelliger, volgden een vaste routine waarbij ze elke avond een boek samen lazen, en zorgden ervoor dat hij altijd op dezelfde tijd naar bed ging. Daarnaast werd een beloningssysteem ingevoerd. Voor elke nacht in zijn eigen bed kreeg Sam een sticker, en na een bepaald aantal stickers volgde een beloning, zoals meer speeltijd of een speciaal uitje.
De eerste weken waren zwaar. Sam kwam nog steeds vaak midden in de nacht naar hun bed. Maar Mona en Tom bleven rustig en hielden vol met het doorvoeren van de nieuwe aanpak. Met positieve aanmoedigingen en herhalingen dat hij veilig was in zijn eigen kamer, begon Sam langzaam vooruitgang te boeken. Ook al bleven er momenten van angst, hij voelde zich steeds meer op zijn gemak in zijn eigen bed.
Langzame Vooruitgang
Het duurde maanden, maar uiteindelijk begon het patroon te veranderen. Sam’s nachtelijke bezoeken aan hun bed werden zeldzamer en Mona en Tom konden eindelijk opgelucht ademhalen. Het waren moeilijke stappen, maar met geduld, consistentie en liefdevolle begeleiding slaagden ze erin. Ze waren dankbaar dat ze de hulp hadden gezocht en dat hun nachten langzaamaan weer rustiger werden.
Zo nu en dan kwam Sam nog steeds naar hun bed, maar dat gebeurde veel minder vaak en zijn angst was aanzienlijk verminderd. Het had tijd en volharding gekost, maar Mona was trots op de vooruitgang en de veerkracht die Sam had getoond.